In viata suntem de cele mai multe ori dezamagiti de cei in care avem cea mai mare încredere si uimiti/iubiti de cei de la care ne asteptam cel mai putin. Unii ne fac sa plangem din lucruri pe care nici nu le-am facut, din lipsa de atentie si grija, in timp ce altii ignora greselile noastre,iau asupra lor ce ni se intampla, si vad doar zambetul ce ni-l pun pe fata.
Unii, desi stiu prin ce trecem, ne subestimeaza problemele si tristetea si ne lasa cand avem nevoie de ei cel mai mult, in timp ce altii stau langa noi chiar si atunci cand ne dorim sa plece.
Lumea este un amestec de oameni. Trebuie doar sa invatam ce mana sa tinem si ce mana sa lasam… La urma urmei, despre asta e viata! Sa inveti pe cine sa tii mai aproape si de cine sa te lipsesti.
Trebuie doar sa invatam ce mana sa tinem si ce mana sa lasam… – foarte adevarate cuvinte.
De pus in practica.
Viata este un amestec de oameni frumosi sau urati.Avem de invatat la fel de multe si de la cei frumosi si de la cei urati.
Mai greu mi se pare sa ii descoperim pe cei care mai mult ne dauneaza…
Am dat si de oameni care au meritat sa-i tin de mana si de oameni carora a trebui sa le dau drumul. Cu toate dezamagirile pe care ni le aduc tot ne este greu sa ii lasam….
Este greu dar nu imposibil. Si nu inseamna ca trebuie sa le dai drumul de tot ci doar sa iti limitezi stramtoarea. Adica, pe scurt, sa dai fiecaruia ce iti ofera, nimic mai mult, nimic mai putin.
„La urma urmei, despre asta e viata! Sa inveti pe cine sa tii mai aproape si de cine sa te lipsesti.” Asa eeeeeee!!! Chiar asta invatam. Nu ne ajunge oricum o viata sa cunoastem o persoana cap coada dar la unele semnale de nepasare cred c-ar trebui sa facem un pas inapoi.
Asa e, asa ar trebui sa facem. Sa dai mai mult decat primesti… nu e ok.